Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΙΣ Γράφει ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ Στην διαδικτυακή επικαιρότητα σχολιάστηκε με μάλλον σκωπτικό τρόπο ανοικτή επιστολή την οποία απευθύνει ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας προς τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας, με κοινοποίηση στην Πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής του ΠΙΣ, στον Πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ και στον Πρόεδρο της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ. Με την συγκεκριμένη επιστολή επιχειρείται μια «εξ απαλών ονύχων» προσέγγιση της κατάστασης η οποία έχει δημιουργηθεί στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, με έκφανση κριτικής η οποία ενδύεται διατύπωση αυτοκριτικής αλλά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Αν προσπεραστεί η καταγραφείσα με διάφορους τρόπους απόρριψη του περιεχομένου της συγκεκριμένης επιστολής, κρίνεται πολλαπλώς χρήσιμη η λεπτομερής και πολλαπλή ανάγνωσή της, προκειμένου να συναχθούν συμπεράσματα που θα βοηθήσουν τον κάθε ενδιαφερόμενο να κατανοήσει, ποια μπορεί να είναι η κατάληξη της περιπέτειας στην οποία έχει οδηγηθεί ο ΠΙΣ και ο Ιατρικός Κόσμος της χώρας μετά από την απόφαση καθαίρεσης από τον Υπουργό Υγείας, του προσφάτως εκλεγέντος δεκαπενταμελούς Διοικητικού Συμβουλίου και του διορισμού Διοικούσας Επιτροπής. Εκτιμάται επομένως ως αναγκαία η εμφανής παράθεση των στοιχείων που συνθέτουν την επίμαχη επιστολή. 1. Η ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ Παρά του ότι η επιστολή εμφανίζεται ως έγγραφο του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας και ο συντάκτης της υπογράφει ως Πρόεδρος του συγκεκριμένου Συλλόγου, είναι απροκάλυπτα εμφανές οτι το περιεχόμενό της προέρχεται από τον Γεν. Γραμματέα της Διοικούσας Επιτροπής που διορίστηκε απο τον Υπουργό. Τίθεται επομένως το εύλογο ερώτημα εάν και κατά πόσο το περιεχόμενο της επιστολής εκφράζει τα μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας η έστω τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου. Εν τοιαύτη περιπτώσει αυτό έπρεπε να αναφέρεται. Διαφορετικά πρόκειται απλώς και μόνο για κατάχρηση του τίτλου του αιρετού Προέδρου ενός πολυμελούς Ιατρικού Συλλόγου της περιφέρειας, προκειμένου να δημοσιοποιηθούν απόψεις μέλους μιάς διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής άλλου φορέα. Αυτή και μόνο η διαπίστωση αφαιρεί από την επιστολή το κύρος της αξιοπρέπειας και της αξιοπιστίας. 2. ΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ Ως αποδέκτες της επιστολής αναφέρονται οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας και ως κοινωνοί αυτής, η Πρόεδρος της διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής του ΠΙΣ, ο Πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ και ο Πρόεδρος της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ. Και εις οτι αφορά τους Προέδρους ως βασικούς αποδέκτες της επιστολής, μπορεί επιφανειακά να εκτιμηθεί οτι καλούνται να συμμετάσχουν στην έναρξη διαλόγου για τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου με φαινομενικά προεξάρχον αυτήν την περίοδο το υπαρκτό πρόβλημα του ΠΙΣ. Εκ του περιεχομένου όμως της επιστολής, δεν προκύπτει αυτό. Αντίθετα με ανοίκειο ύφος επιχειρείται να ενοχοποιηθεί το σύνολο των Προέδρων της χώρας για τα προβλήματα που σήμερα υφίστανται στον ΠΙΣ. Η δε σύνταξη της επιστολής σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο δεν αποτελεί παρά μια απέλπιδα προσπάθεια αποποίησης προσωπικών ευθυνών, δια της μεθόδου της συλλογικής συνενοχής. Η επίσημη κοινοποίηση της επιστολής στην Πρόεδρο της διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής του ΠΙΣ, εκφράζει απλώς την αγωνία του συντάκτη της επιστολής να αναγάγει την διορισμένη Διοίκηση, στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος, σε γενικά αποδεκτό θεσμό. Η επίσημη επίσης κοινοποίηση της επίμαχης επιστολής στους Προέδρους της ΟΕΝΓΕ και της ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια έκφραση συνδικαλιστικής αβρότητος, εάν τα συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα δεν συμπεριλαμβάνονταν στην σύνθεση του καθαιρεθέντος απο τον Υπουργό Υγείας Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΙΣ και δεν μετήρχοντο κάθε μέσου προκειμένου να υπάρξει αυτή η εξέλιξη, από την στιγμή που δεν κατόρθωσαν να εκλέξουν προεδρείο της αρεσκείας τους. Η υπό αυτές τις συνθήκες επίσημη κοινοποίηση της συνενοχικού περιεχομένου επιστολής στα συγκεκριμένα πρόσωπα, δεν αποτελεί παρά μιά εκδήλωση υποτέλειας, που αφαιρεί απο τον Γ.Γραμματέα της διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής το εχέγγυο της αντικειμενικότητας και της τήρησης των ίσων αποστάσεων που επιβαλλονται ως εκ της πρόσκαιρης ιδιότητάς του. Τέλος τονίζεται οτι για ένα ζήτημα που αφορά κατ αποκλειστικότητα τον ΠΙΣ , δεν συμπεριλαμβάνονται στους αποδέκτες της επιστολής οι κυρίως αρμόδιοι που είναι οι Αντιπρόσωποι στην Γενική Συνέλευση, οι οποίοι και εξέλεξαν με πρόσφατη γενική μυστική ψηφοφορία το νεο Διοικητικό Συμβούλιο. Η ακροτελεύτια παράκληση του συντάκτη της επιστολής προς τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων, να μεταβιβάσουν τους «αγωνιστικούς του χαιρετισμούς» στους εκπροσώπους στον ΠΙΣ, επιτείνουν παρά απαλύνουν την περιφρονητική προς αυτούς στάση που τους εξαιρεί από τον κατάλογο των αποδεκτών. 3. Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ Ο συντάκτης της επιστολής στην προσπάθειά του να στηρίξει την συλλογιστική επιχειρηματολογία του, ξεκινάει την γραφή του με μία θλιβερή αναλήθεια την οποία απροκάλυπτα επιχειρεί να ανακυρήξει σε κοινή γνώση. Δηλώνει δηλαδή πως «είναι σε όλους γνωστό οτι, μετά τις εκλογές στον ΠΙΣ για την ανάδειξη νέου Δ.Σ., δυστυχώς αυτό δεν κατάφερε να συγκροτηθεί σε σώμα». Η μόνη αλήθεια είναι οτι το νεοεκλεγέν Δ.Σ. του ΠΙΣ συγκροτήθηκε νόμιμα σε σώμα μετά από μυστική ψηφοφορία και το επίσημο Πρακτικό Συγκρότησης υποβλήθηκε στο Υπουργείο Υγείας, σε όλες τις αρμόδιες Αρχές, σε όλους τους Ιατρικούς Συλλόγους και στην Κοινή Γνώμη. Θα μπορούσε ο συντάκτης της επιστολής να εκφράσει την διαφωνία του για τα πρόσωπα που εξελέγησαν στις διάφορες θέσεις του συγκροτημένου ΔΣ του ΠΙΣ. Αυτό θα ήταν κατανοητό στο βαθμό που θα εξέφραζε προσωπικές προτιμήσεις και απορίψεις. Αντ αυτού όμως ο συντάκτης προβάλλει ως περίπου θέσφατη την θλιβερή του αναλήθεια προσβάλλοντας απροκάλυπτα την νοημοσύνη των αποδεκτών της επίμαχης επιστολής και καταρρακώνοντας τόσο την δική του ηθική προσωπικότητα οσο και το κύρος του Ιατρικού του Συλλόγου τον οποίον φαίνεται οτι εκπροσωπεί. Ωσάν να μην έφτανε το μέγεθος της αυτοκαταρράκωσης που επιφέρει η απροκάλυπτη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, επέρχεται απο τον συντάκτη της επιστολής και το καίριο αυτοχειριαστικό ηθικό πλήγμα με την αναφορά οτι «το νέο Δ.Σ. δεν κατάφερε να εκλέξει νόμιμο Προεδρείο». Υποτροπιάζει αμετανόητα σε αυτό το σημείο ο συντάκτης της επιστολής υποπίπτοντας στο δραματικό ολίσθημα της αντιποίησης της Δικαστικής Αρχής και ως Πρόεδρος υπονομεύει δυσεπανόρθωτα το κύρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας ως ΝΠΔΔ. Η Δικαιοσύνη ως διακριτός θεσμός είναι η μόνη αρμόδια να αποφανθεί για την νομιμότητα της συγκρότησης του ΔΣ του ΠΙΣ, εφόσον αυτή αμφισβητείται. Από την στιγμή που ο συντάκτης της επιστολής επέλεξε να συμπεριληφθεί, υπό την θεσμική του ιδιότητα, στους αμφισβητούντες την νόμιμη συγκρότηση του ΔΣ του ΠΙΣ, όφειλε να προσφύγει πάραυτα στην Δικαιοσύνη. Αντ αυτού επέλεξε, ως μη όφειλε, να ενδυθεί ο ίδιος την δικαστική τήβενο κυρύσσοντας παράνομο του εκλεγέν Προεδρείο του ΠΙΣ, με οτι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο και όποιους άλλους εκπροσωπεί. 4. Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ Η επιστολή συνεχίζεται με έναν απροκάλυπτο κόλαφο, ο οποίος στρέφεται εναντίον όλων των Προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας. Ο συντάκτης χρησιμοποιώντας πάντα ως φραστικό τρυκ το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, αποδίδει σε όλους τους Προέδρους την μομφή οτι « δυστυχώς για μιά ακόμη φορά στάθηκαν σαν συνδικαλιστές κατώτεροι των περιστάσεων». Αν αυτή η μομφή προήρχετο από κάποιο απλό φυσικό πρόσωπο θα προκαλούσε απλώς και μόνο θυμηδία κατανόησης για το επίπεδο του υπογράφοντος. Το γεγονός ομως οτι αυτή η ανοίκεια και απαξιωτική φράση προέρχεται απο τον επικεφαλής ενός Ιατρικού Συλλόγου που συμμετείχε στα δρώμενα των Προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων και του ΠΙΣ, γεννά αυτόματα τα ερωτήματα: Ποιές υπήρξαν οι προηγούμενες φορές που οι Προέδροι των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων; Ποιές είναι οι ενέργειες η οι παραλείψεις των Προέδρων στην παρούσα φάση, ώστε να τους αποδίδεται η μομφή οτι στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων; Στα εύλογα αυτά ερωτήματα δεν αναμένονται απαντήσεις. Επιβάλεται ωστόσο να διακυρυχθεί με τον πλέον απόλυτο τρόπο οτι οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας, ως εκπρόσωποι των ιατρών των περιφερειών τους κράτησαν πάντα ψηλα την σημαία της ιατρικής και συνδικαλιστικής τους αξιοπρέπειας, διεκδικώντας αγωνιστικά και συντονισμένα με τον ΠΙΣ και τις Ιατρικές Εργασιακές Ενώσεις τα δικαιώματα του Ιατρικού Κόσμου απέναντι στην Πολιτεία. Η μομφή επομένως περί κατωτερότητας έναντι των περιστάσεων της Ιατρικής Συνδικαλιστικής Ιστορίας καταπίπτει δραματικά στο κενό. Σε ότι αφορά την μομφή που σχετίζεται με την επίκαιρη κατάσταση στον ΠΙΣ, μπορεί αποκλειστικά και μόνο να αποδοθεί με την αυθαίρετη υπόθεση ότι, οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων στάθηκαν σαν συνδικαλιστές κατώτεροι των περιστάσεων επειδή δεν ψήφισαν στις πρόσφατες εκλογές του ΠΙΣ σύμφωνα με την επιθυμία του συντάκτη της θλιβερής επιστολής. Και μόνο το απολυταρχικό υπόβαθρο αυτής της υπόθεσης καθιστά περιττό κάθε περαιτέρω σχολιασμό. 5. Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΓΕΙΑΣ Με την χρήση πάντα του πρώτου πληθυντικού προσώπου, ο συντάκτης της επιστολής αποδίδει συνολικά στους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας την ευθύνη οτι έδωσαν την αφορμή στον Υπουργό Υγείας να παύσει το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ και να διορίσει Διοικούσα Επιτροπή. Εμφανώς ο συντάκτης δεν μπορεί να εννοεί οτιδήποτε άλλο παρά του οτι, αυτό συνέβη διότι οι Πρόεδροι δεν εξέλεξαν Διοικητικό Συμβούλιο της αρεσκείας του Υπουργού. Αποσιωπά βέβαια ο συντάκτης της επιστολής οτι ο ίδιος υπό την θεσμική ιδιότητα του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας ζήτησε επίσημα από τον Υπουργό να ενεργοποιήσει το μηδέποτε προηγουμένως εφαρμοσθέντα στα δημοκρατικά χρονικά της χώρας μας απαρχαιομένο διάταγμα και να παύσει το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ. Το γεγονός οτι αυτό τελικά συνέβη, αποτελεί μιά ενοφθαλμηθείσα κακοήθεια στον οργανισμό του Ιατρικού Σώματος της χώρας μας, την οποία εν προκειμένω καλείται να θεραπεύσει η Δικαιοσύνη. 6. Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Με κομπασμό ο συντάκτης της επιστολής αναγγέλει στους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων οτι από 30.3.2009 είναι ο Γενικός Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής που διόρισε ο Υπουργός. Η ερμηνεία του κομπασμού έχει διπλή ανάγνωση. Ο συντάκτης της επιστολής κομπάζει είτε διότι αναδείχθηκε στην προβεβλημένη θέση του Γεν.Γραμματέα του ΠΙΣ χωρίς να χρειαστεί να μπεί στην βάσανο της υποψηφιότητος στις εκλογές του ΠΙΣ , είτε διότι εκτιμά οτι έτσι εισήλθε στον στενό περίγυρο του Υπουργού με προφανή προσωπικά οφέλη. Και στις δύο αναγνώσεις του κομπασμού αναδύεται η ψοφοδεής επιδίωξη του συντάκτη της επιστολής, ο οποίος ζητά από τον Υπουργό Υγείας να παύσει την αιρετή διοίκηση του ΠΙΣ, προκειμένου ο ίδιος να λάβει θέση σε αυτήν. 7. ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Το γεγονός οτι το απαρχαιομένο νομικό πλαίσιο που διέπει το δικαίωμα του Υπουργού Υγείας να παύει το αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ, ουδέποτε εφαρμόστηκε μέχρι τώρα στην δημοκρατική ιστορία της χώρας μας και ως εκ τούτου δεν έχει εναρμονιστεί στην επίκαιρη πραγματικότητα, καθιστά ιδιαίτερα επισφαλή την θέση της Διοικούσας Επιτροπής που διορίστηκε. Σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργού Υγείας, στην Διοικούσα Επιτροπή που διορίστηκε, ανετέθη αφ ενός η άσκηση της αρμοδιότητας του παυθέντος Διοικητικού Συμβουλίου και αφ ετέρου η εντός εξαμήνου το βραδύτερον, ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Ο συντάκτης της επιστολής φαίνεται είτε οτι αγνοεί τους εκ του νόμου περιορισμούς που υφίστανται στην άσκηση των καθηκόντων της Διοικούσας Επιτροπής είτε τους αποσιωπά από τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων για ευνόητους λόγους. Σε κάθε περίπτωση αρκεί να επισημανθεί οτι εκ της κείμενης νομοθεσίας αναφέρονται ως αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου η διοίκηση του ΠΙΣ και η εκτέλεση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης, από την οποία εκλέγεται και ενώπιον της οποία λογοδοτεί. Εις οτι αφορά την διοίκηση του ΠΙΣ ως υπηρεσίας με τις τρέχουσες εργασίες που συντελούνται σε αυτήν, η Διοικούσα Επιτροπή ασκεί τα καθήκοντα του Διοικητικού Συμβουλίου χωρίς να αμφισβητείται νομικά. Στην περίπτωση όμως που αφορά την εκτέλεση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης που είναι αρμοδιότητα του αιρετού Διοικητικού Συμβούλιου, υφίσταται νομική εμπλοκή καθώς η Διοικούσα Επιτροπή δεν ελέγχεται από τη Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ αλλά από το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο, δηλαδή από το ΚΕΣΥ. Εις ότι αφορά την πληροφόρηση που δίνει ο συντάκτης της επιστολής στους Προέδρους για διενέργεια νέων εκλογών εντός εξαμήνου, αξίζει να επισημανθεί οτι η Υπουργική Απόφαση αναθέτει στην Διοικούσα Επιτροπή όπως εντός εξαμήνου το βραδύτερον, αναδείξει νέο Διοικητικό Συμβούλιο, χωρίς να κάνει καμμία μνεία για νέες εκλογές. Η διενέργεια νέων εκλογών εμπλέκεται νομικά καθώς εκ της κείμενης νομοθεσίας ορίζεται σαφώς οτι εκλογές για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου διενεργούνται από την Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ ανα τριετία. Για την διευθέτηση των νομικών εκκρεμοτήτων αυτών δεν έχει γίνει καμμία νομοθετική ρύθμιση ούτε έχει εκδοθεί κάποια ερμηνευτική εγκύκλιος. 8. Η ΚΑΤΑΜΑΤΗ ΑΤΕΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Πάντα υπό το πρόσχημα του πρώτου πληθυντικού προσώπου, ο αυστηρός συντάκτης της επιστολής προειδοποιεί τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων οτι «όλα αυτά που συνέβησαν πρέπει να τους γίνουν μάθημα και παράδειγμα προς αποφυγή στο μέλλον». Και επειδή στο όλο ζήτημα του ΠΙΣ οι πρόεδροι ενεπλάκησαν μόνο δια της ψήφου τους στις εκλογές που διενεργήθησαν, η προειδοποίηση δεν μπορεί να αφορά παρά τις προσωπικές τους επιλογές σε μελλοντικές εκλογές. Αν δεν περιείχε μεγάλη δόση αστειότητας αυτή η διατύπωση θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και οργή. Ιδιαίτερα δε γραφική είναι και η πρόσκληση προς τους Προέδρους να «δούν την αλήθεια κατάματα» αν θέλουν να αποφύγουν στο μέλλον ανάλογες περιπέτειες. Μόνο που ο επίσης γραφικός συντάκτης παραλείπει να διατυπώσει ποιά είναι η αλήθεια που καλεί τους Προέδρους να ατενίσουν κατάματα. Και βέβαια δεν μπορεί να είναι άλλη από τον πειθαναγκασμό της ψήφου τους, ώστε μελλοντικώς να εκλέγουν Διοικητικά Συμβούλια αρεστά στον ίδιο και στον Υπουργό Υγείας. 9. ΟΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Ισως είναι η μόνη αναφορά στην σχολιαζόμενη επιστολή που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και αυτό διότι ομολογείται ότι οι συνέπειες από το ζήτημα του ΠΙΣ δεν είχαν προβλεφθεί. Οχι βέβαια απο τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας των οποίων η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία του ΠΙΣ ολοκληρώθηκε με την ψηφοφορία , αλλά από όσους κίνησαν την διαδικασία καθαίρεσης του εκλεγέντος Διοικητικού Συμβουλίου. Παρά το γεγονός οτι στην συγκεκριμένη αναφορά διακρίνονται κάποια ίχνη ειλικρινούς αυτοκριτικής, μια ουσιαστικότερη διατύπωση θα είχε σημαντική αξία για τον συντάκτη της επιστολής. 10. Η ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ Η «άμεση επίλυση των συσσωρευμένων και οξυμένων προβλημάτων» ως κεντρικός στόχος, δεν εχει χαθεί από τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων όπως υποβολιμιαία και πάντα σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, υπαινίσσεται ο συντάκτης της επιστολής. Ο κεντρικός στόχος υπονομεύτηκε αποκλειστικά από εκείνους που μεθόδευσαν την καθαίρεση του νεοκλεγέντος ΔΣ του ΠΙΣ, αποστερώντας από τον Ιατρικό Κόσμο της χώρας την φυσική του ηγεσία και την αποκλειστική του συντονιστική αρχή. Διότι κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά οτι οι Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας ειναι δυνατόν να συντονιστούν από την διορισμένη Διοικούσα Επιτροπή του ΠΙΣ, η οποία δεν ελέγχεται από αυτούς, αλλά από τον Υπουργό που την διόρισε και από το ΚΕΣΥ. Στην δε τελική αναφορά αυτής της παραγράφου στην οποία, δια του πρώτου πληθυντικού προσώπου, κατηγορούνται ευθέως οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων οτι δεν ασχολούνται με τα προβλήματα του Κλάδου, αξίζει απλώς η γενική απαξίωση. 11. ΤΑ ΔΕΚΑ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ Συνειρμικά ευθυγραμμισμένος με το βιβλικό πνεύμα της Σαρακοστής κατά την διάρκεια της οποίας απεστάλη η επίμαχη επιστολή, βρέθηκε ο συντάκτης της. Κατ αντιστοιχία δηλαδή με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των Γραφών, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας επινοεί τα δέκα θανάσιμα αμαρτήματα (Υπέρμετρη προσωπική φιλοδοξία, Καθεστωτική αντίληψη, Συναλλαγή, Ίντριγκα, Ψέμα, Ατομικό συμφέρον, Παραπλάνηση, Οικονομικό όφελος, Υποσχεσιολογία και Διαπλοκή) των εκλογών του ΠΙΣ, τα οποία αποδίδει στους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων. Ξεπερνώντας την καταρχήν χαλαρή προσέγγιση αυτής της περίεργης παραγράφου, επιβάλεται να τονιστεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι πρόσφατες εκλογές που διενεργήθησαν στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο υπήρξαν άψογες από κάθε πλευρά. Στην Γενική Συνέλευση που προηγήθηκε οι υποψήφιοι αλλά και κάθε συνάδελφος που συμμετείχε είχαν την ευκαιρία να τοποθετηθούν επί των ζητημάτων που απασχολούν τον Ιατρικό Κόσμο, να αναπτύξουν τις προτάσεις τους και να αντιπαρατεθούν σε συνδικαλιστικό επίπεδο, όπως άλλωστε είναι και φυσικό. Η ψηφοφορία που ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από άμεμπτη διαδικασία , δια την ομαλή ολοκλήρωση της οποίας η Εφορευτική Επιτροπή εισέπραξε την ευαρέσκεια όλων. Επί του εκλογικού δε αποτελέσματος που ανέδειξε το δεκαπενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ, ουδεμία ένσταση υπεβλήθη και ουδεμία προσφυγή εγένετο. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και καμμία σχέση δεν έχει με τα «δέκα θανάσιμα αμαρτήματα» του συντάκτη της φαιδράς επιστολής. Η «δίνη» που επικαλείται ο συντάκτης προφανώς έχει να κάνει με τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τις καθ όλα άμεμπτες εκλογές, στα οποία όμως καμμία εμπλοκή δεν έχει η συντριπτική πλειψηφία των Προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας, πλήν του ιδίου και άλλων τριών. Σε κάθε περίπτωση οι ως άνω αρνητικές έννοιες απορίπτονται ως παντελώς ανυπόστατες. 12. ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΦΟΡΟΥ Είναι τουλάχιστον αστείο να καλούνται οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας να σταματήσουν τον κατήφορο που έχουν πάρει άλλοι. Οι έχοντες την πρωτοβουλία των κινήσεων για το σταμάτημα του κατήφορου είναι αποκλειστικά οι μετέχοντες στην σύνθεση της διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο συντακτης της επιστολής. Και το σταμάτημα του κατήφορου δεν επιτυγχάνεται μόνο με ευχολόγια και αόριστες υποδείξεις προς τρίτους. Χρειάζονται συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες πρώτιστα θα απεγκλωβίσουν τους ίδιους τους μετέχοντες στην διαβόητη Διοικούσα Επιτροπή, από την απαξιωτική και περιφρονητική θέση στην οποία αυτοβούλως έχουν περιέλθει, Ποτέ δεν είναι αργά. 13. Η ΔΟΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣ Είναι εμφανής η όχληση που εκφράζει ο συντάκτης της επιστολής, από τον γενικό χαρακτηρισμό ως «δοτής», της Διοίκησης που διόρισε ο Υπουργός Υγείας στον ΠΙΣ. Πως να γίνει όμως; Η Διοίκηση ενός κατά νόμον αυτοδιοικούμενου σωματειακού χαρακτήρα ΝΠΔΔ οπως ο ΠΙΣ , προκύπτει είτε μετά από εκλογές των μελών του οπότε είναι αιρετή, είτε μετά από διορισμό της από την Εποπτεύουσα Αρχή, οπότε είναι δοτή. Κανείς επομένως δεν βιάζεται να χαρακτηρίσει ως «δοτούς» τους μετέχοντες στην Διοικούσα Επιτροπή. Οι ίδιοι επέλεξαν αυτόν τον χαρακτηρισμό από την στιγμή που δέχθηκαν να συμμετάσχουν στο διορισμένο όργανο. 14. ΟΙ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ ΤΩΝ «ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ» ΤΗΣ ΔΟΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ξεκάθαρη τοποθέτηση. Όσοι συμμετέχουν σε δοτά όργανα που διορίζονται στην θέση νεοεκλεγέντων αιρετών τα οποία καταργούνται αυθαίρετα από τον εποπτεύοντα υπουργό, δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται ως αγωνιστές. Είναι απλώς κόλακες της εξουσίας, επιλήσμονες του καθήκοντός τους, αντισυνάδελφοι και οτιδήποτε άλλο εκτός από αγωνιστές. Οι επικαλούμενες περγαμηνές δημοκρατικότητας, ήθους και μαχητικότητας επιβάλλουν άλλου είδους συμπεριφορές .Όταν οι ίδιοι οι μετέχοντες στην δοτή Διοίκηση του ΠΙΣ αμαυρώνουν την προηγούμενη δράση τους και εν τοις πράγμασι την ακυρώνουν, δεν μπορεί να αναμένουν άλλη αντιμετώπιση από τους συναδέλφους τους. 15. Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΩΝ «ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ» ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Η σαν παράπονο διατύπωση του επιχειρήματος οτι «ανταμοιβή της συνδικαλιστικής διαδρομής του συντάκτη της επιστολής υπήρξε μόνο η επιβράβευση από τους συναδέλφους», καταγράφεται ως εκ του περισού. Κάθε συνάδελφος που ασχολείται με τον ιατρικό συνδικαλισμό, επιτελεί το καθήκον του και αγωνίζεται για τα προβλήματα του κλάδου χωρίς να προσδοκά καμμία επιβράβευση από πουθενά. Αντιθέτως μάλιστα υφίσταται προσωπικές συνέπειες, καθόσον η επιτέλεση του συνδικαλιστικού του καθήκοντος τον φέρνει συχνά σε αντίθεση με την εξουσία.. Είναι προφανώς προϊόν επισφαλούς διατύπωσης η αίσθηση που δημιουργείται στον αναγνώστη της επιστολής, οτι ο συντάκτης θεώρησε ως αντάξια ανταμοιβή του, την συμμετοχή στην δοτή Διοίκηση του ΠΙΣ επειδή η επιβράβευση του απο τους συναδέλφους δεν ήταν αρκετή. 16. Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΟΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Τουλάχιστον αφελής μπορεί να χαρακτηριστεί η επίκληση «ως επιτακτικής της ανάγκης απόλυτης στήριξης της Διοικούσας Επιτροπής για το καλό όλων» που απευθύνει προς τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων ο συντάκτης της ανεκδιήγητης επιστολής. Μόνο που δεν διευκρινίζει τι ακριβώς ζητά απο τους Προέδρους. Η Διοικούσα Επιτροπή αντλεί τις αρμοδιότητες που ασκεί, από τον Υπουργό που την διόρισε και όχι από τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων. Πολλώ μάλλον δεν ελέγχεται από τους Προέδρους, ούτε από την Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ , αλλά από το ΚΕΣΥ. Δεν διευκρινίζει επίσης ο συντάκτης ποιό είναι το καλό που πρέπει να προσδοκούν οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων απο την απόλυτη στήριξη (;) της δοτής Διοίκησης. Εκτός και αν παραπέμπει στην πάλαι ποτέ απολυταρχικής έμπνευσης διακύρηξη οτι «οι πολίτες οφείλουν να υποτάσσονται στην εξουσία για το δικό τους καλό!» 17. ΟΙ ΑΓΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ Με ένα φραστικό crescendo ο συντάκτης της απερίγραπτης επιστολής θέτει τα επιτακτικά ζητήματα που απασχολούν τους Ιατρούς, όπως τις υπέρμετρες καθυστερήσεις πληρωμών από τον ΟΠΑΔ, τις συντάξεις του ΤΣΑΥ, το σχέδιο νόμου για τη ΠΦΥ και το γενικότερο κλίμα ανασφάλειας. Παραβλέπει τεχνηέντως ο συντάκτης οτι για όλα αυτά έχουν διατυπωθεί θέσεις από τους Ιατρικούς Συλλόγους και τον ΠΙΣ, έχουν σχεδιαστεί αγωνιστικές δράσεις και έχουν εξασφαλισθεί όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεων. Η εντολή για τον συντονισμό της προάσπισης και διεκδίκησης των ιατρικών αιτημάτων μετά τις τελευταίες εκλογές, έχει δοθεί στο νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΙΣ και μόνο. Σε αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο που ο αρμόδιος να επιλύσει τα προβλήματα Υπουργός, καθαίρεσε μετά από εισήγηση και του συντάκτη της θλιβερής επιστολής. Η δοτή Διοίκηση του ΠΙΣ αυτονόητα εκπροσωπεί τον Υπουργό που τη διόρισε και όχι τους Ιατρούς της χώρας. Δεν νομιμοποιείται και δεν μπορεί επομένως να προβάλλει πειστικά κανένα αίτημα του Ιατρικού Κόσμου ενώπιον του Υπουργού που είναι και εντολέας του. Είναι συνεπώς επιτακτικά αναγκαίο να κατανοηθεί οτι, σε αυτή την ιστορική συγκυρία, αποκλειστικά και μόνο η δοτή Διοίκηση του ΠΙΣ είναι αυτή που απογοητεύει τους Ιατρούς της χώρας, κόβοντάς τους κάθε ελπίδα για βελτίωση της θέσης τους. 18. Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Η επιστολή ολοκληρώνεται με τα απαραίτητα συνθήματα κατά της διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος των ιατρών και υπερ της απο κοινού προσπέρασης των εμποδίων, κατά των προσωπικών διαφορών και υπέρ της δυναμικής στον αγώνα και την σύνθεση και τελος εναντίον του αρνητισμού και του ρεβανσισμού. Πρόκειται για εμπνευσμένες έννοιες, που όμως δεν έχουν καμμία σχέση με τον ιατρικό συνδικαλισμό. Ο συνδικαλισμός των Ιατρών δεν είναι έκκληση από άμβωνος, ούτε εκμυστήρευση εξομολογητηρίου. Ο συνδικαλισμός είναι πάλη ιδεών, αντιπαράθεση θέσων και διαμόρφωση πλειοψηφιών. Αυτές όλες οι εσωτερικές διεργασίες είναι που διασφαλιζουν την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος. Οποιος συμμετέχει σε αυτές έχει μερίδιο στη διαμόρφωση των εξελίξεων. Όποιος επιλέγει να αποστέλλει γενικές επιστολές δίκην διαγγελμάτων, ορμώμενος εκ της πρόσκαιρης δοτής ιδιότητάς του, τίθεται απλώς στο περιθώριο. Η επικαλούμενη διάσπαση του ιατρικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχει και δεν μπορεί να έχει καμμία σχέση με τον ΠΙΣ. 19. ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΟΤΟΥ Οι πασχαλινή ευωχία των ημερών κυριαρχείται γενικά από χαιρετισμούς. Ο συντάκτης της επιστολής αποστέλλει «αγωνιστικούς» χαιρετισμούς στα Δ.Σ. και τους Εκπροσώπους στο ΠΙΣ των Ιατρικών Συλλόγων. Οι συνάδελφοι της περιφέρειας ανταποδίδουν με πραγματικά αγωνιστικούς χαιρετισμούς. Οι χαιρετισμοί όμως του Γ.Γραμματέα της δοτής Διοίκησης του ΠΙΣ δεν μπορεί να γίνουν δεκτοί ως «αγωνιστικοί» αλλά ως δοτοί χαιρετισμοί. 20. Η ΣΠΙΘΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ Η ακροτελεύτια παράγραφος της επιστολής αποτελεί μια καταπρόσωπο αμφισβήτηση των δεδομένων συνδικαλιστικών ευαισθησιών που χαρακτηρίζουν τους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων. Ευθέως δηλαδή τους καταλογίζεται οτι δεν διαπνέονται απο προβληματισμό για τα ιατρικώς δρώμενα και δεν ευνούν τον ειλικρινή διάλογο. Αλλοιώς τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει η έκφραση οτι, η συγκεκριμένη επιστολή «θα αποτελέσει μια σπίθα προβληματισμού και ειλικρινούς διαλόγου» ; Την στιγμή που ο Γ.Γραμματέας της δοτής Διοίκησης αναζητεί «μιά σπίθα» στα αποκαίδια του ΠΙΣ που και ο ίδιος πυρπόλησε, οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων και όλοι οι Ιατροί της χώρας διακατέχονται από έντονο και συνεχή προβληματισμό για την ύβρι που συντελέστηκε εις βάρος του Ιατρικού Σώματος συνολικά, με την αυθαίρετη καθαίρεση του νεοεκλεγέντος Διοικητικού Συμβουλίου. Ο δε επακόλουθος διάλογος είναι συνεχής, γενικευμένος και οδηγεί στην συντονισμένη αντίδραση απέναντι στην αυθαιρεσία, η οποία αντίδραση θα εκφρασθεί στον κατάλληλο χρόνο και με τον πλεον καταλυτικό τρόπο.